Υπάρχει διάχυτη μια ανάγκη προσκόλλησης στον ψυχικό πόνο. Μια ανάγκη να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν. Στην ανάμνηση του πόνου.
Μόνο που κάθε φορά που φέρουμε στην μνήμη κάτι, το αναβιώνουμε, το φορτίζουμε, το δυναμώνουμε και δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες για να υπάρξουν καινούργια γεγονότα που θα μπορέσουν να επιβεβαιώσουν τις μνήμες αυτές. Παράλληλα εκπαιδεύουμε τον ψυχισμό μας να ερμηνεύει τα συμβάντα με πρίσμα τον πόνο ως μέτρο σύγκρισης, ως μέτρο αναγνώρισης.
…Ποιός ο λόγος να εστιάζομαι στο γιατί της πράξης του άλλου, όταν αρκεί να παρατηρώ το αποτέλεσμα της πράξης πάνω μου.
Ποιός ο λόγος να επιμένω να καταλάβω τι νοιώθει και τι σκέφτεται ο άλλος όταν αρκεί να κατανοήσω το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του επάνω μου.
Αρκεί να συμμετέχω για να λάβω το ό,τι καλύτερο και θετικό έχουν οι άλλοι να μου δώσουν, στό όποιο επίπεδο.
Αρκεί να αποδεχθώ ότι ο χρόνος μου είναι πολύτιμος και έχω δικαίωμα να επιλέγω να τον αφιερώσω σε ό,τι μου είναι χρήσιμο και εποικοδομητικό για την επιτυχία της αποστολής μου.
Να ζήσω την θετικότητα που έχει να μου προσφέρει η κάθε στιγμή μου πάνω στη γη.
Μπορώ να επιλέγω να είμαι αυτή που είμαι στην δική μου πραγματικότητα. Μπορώ να επιλέγω να είμαι φωτεινή, γεμάτη αισιοδοξία, αγάπη και ευγένεια. Θετική και ευγνώμων για οτιδήποτε έχω στην κατοχή μου. Για ό,τι έχω βιώσει. Έχω δικαίωμα να παίρνω το θετικό ως μάθημα και εργαλείο για να συνεχίζω την ζωή μου.
Έχω δικαίωμα να νοιώθω ασφαλής με ό,τι μου συμβαίνει. Να επιτρέπω στους ανθρώπους που έρχονται σε μένα να αναδείξουν την καλύτερη πτυχή για την οποία ίσως δεν έχω ακόμα συνείδηση.
Έχω δικαίωμα να είμαι ευδιάθετη και καλοπροαίρετη βλέποντας πάντα το καλό.
Έχω δικαίωμα να έχω προτεραιότητες.
Αναγνωρίζοντας τα δικαιώματά μου και δίνοντας τους χώρο να υπάρχουν, καταλαβαίνω την ζωή μου.
Έχω συνείδηση της δύναμης που κυλά στις φλέβες μου και μπορώ να την ζήσω.
Ζω την κάθε στιγμή και την γειώνω στην δική μου πραγματικότητα.
Αυτό με οδηγεί στο να ξεδιπλώνεται η ζωή μου, μέσα μου και έξω από μένα. Μου επιτρέπει να αντιλαμβάνομαι καθαρά πότε μου λέει να δράσω και πότε να περιμένω. Πότε να μιλώ και πότε να σωπαίνω. Πότε να μένω και πότε να αποχωρώ. Να είμαι ελεύθερη, αφυπνισμένη και σε δημιουργική εγρήγορση…
