Η κάθε αναπνοή μας φέρνει πιο κοντά στον εαυτό μας. Η κάθε αναπνοή μας δίνει την δυνατότητα να καθαρίσουμε την εσωτερική μας ατμόσφαιρα.
Το αυτόματο νευρικό μας σύστημα, μας επιτρέπει να αναπνέουμε. Ενδιαφέρον δώρο.
Μας είναι δοσμένο απλόχερα χωρίς να χρειάζεται να αγωνιούμε. Χωρίς ανάσα δεν μπορούμε να επιζήσουμε και όμως τη θεωρούμε δεδομένη και δεν της δίνουμε την απαραίτητη σημασία. Την σφίγγουμε, την μικραίνουμε. Την κόβουμε και ασφυκτιούμε.
Η κάθε εισπνοή μας γεμίζει ζωή. Η κάθε εκπνοή μας επιτρέπει να την ακτινοβολούμε.
Το σύμπαν μας έχει επιβάλει έναν ρυθμό. Χωρίς ρυθμό δεν μπορεί να υπάρχει ζωή. Και εμείς συχνά αφηρημένοι εγκαταλείπουμε το δώρο μας στην τύχη του.
Στην κάθε εισπνοή ο αέρας μας φέρνει δροσιά και ζωντάνια. Μας φέρνει τη δυνατότητα να ξυπνήσουν τα κύτταρα. Να αναζωογονηθούμε.
Ενσαρκώνοντας την αναπνοή μας, παίρνουμε τον χώρο που μας αρμόζει. Τον χώρο που μας επιτρέπει να είμαστε άνετοι, υγιείς, δημιουργικοί.
Στην κάθε εκπνοή ο αέρας που έχει πλέον γονιμοποιηθεί, δεν αποβάλλεται σαν κάτι βρόμικο. Δεν είναι άνευ αξίας.
Η κάθε εκπνοή μας είναι κομμάτι της ύπαρξής μας που εκπέμπεται μαζί με την ενέργειά μας.
Η κάθε αναπνοή μας είναι ιερή. Είναι μια ευλογία. Μας δίνει ζωή, μας μαθαίνει την αξία του ρυθμού στην κάθε εκδήλωση.
Συστολή. Διαστολή.
Συμπαντικός νόμος που εκδηλώνεται μέσα μας και που είναι απαραίτητος για την ύπαρξή μας.
Εισπνοή, ανοίγω, επεκτείνομαι, λαμβάνω, αποδέχομαι.
Εκπνοή, εστιάζω μέσα μου, ακτινοβολώ μένοντας στην ισορροπία μου, μοιράζομαι.
Εισπνοή, δέχομαι το δώρο. Εκπνοή, το τιμώ και το προσφέρω.
Αν υπάρχει παύση ανάμεσά τους, αφομοιώνω. Δημιουργώ και ακτινοβολώ.
Όποιος θέλει μπορεί να συντονιστεί μαζί μου.
Η αναπνοή, μας επιτρέπει να απελευθερωθούμε από τις σκιές μας. Να τις μετουσιώσουμε σε πνεύμα. Μας επιτρέπει να μετουσιώσουμε τα συναισθήματα που μας καταναλώνουν. Που δημιουργούν ρουφήχτρες και μας κλέβουν ενέργεια. Που μας αποπροσανατολίζουν.
Η αναπνοή, μας επιτρέπει να είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο και την πραγματικότητα όπως την βιώνουμε.
Η αναπνοή ανήκει στο σώμα μας γιατί μέσω αυτής συνδέεται με την ύλη.
Αναπνέοντας συνδεόμαστε με το θείο. Την ανώτερη πνευματική μας υπόσταση.
Αναπνέοντας είμαστε σε εγρήγορση και λειτουργούμε από ανώτερο συνειδησιακό επίπεδο.
Η αναπνοή, μας θυμίζει ότι είμαστε κάτι περισσότερο από ένα σώμα και το πνεύμα μόνο του δεν αρκεί.
Χρειάζεται αυτή η υπέροχη συνεργασία, ο αρμονικός συντονισμός για να ζούμε καθημερινά με ισορροπία.
