Εστιάζοντας στην αυθεντικότητα, επιτρέποντας την αποδοχή ως αναφορά το καλύτερο επιτρέπω να αποκρυσταλλώνεται οτιδήποτε έχει συμφέρον την ακαμψία μου.
Δεν χρειάζεται πια να ψάχνω ποια είμαι. Ή ό,τι δεν είμαι. Δεν υπάρχει λόγος ν’ αναζητώ την ύπαρξή μου σε μια ταυτότητα. Αρκεί να αφουγκράζομαι το πως αισθάνομαι.
Τι αίσθηση δημιουργείται μέσα μου; Τι με εμπνέει, τι ξυπνά μέσα μου ο όποιος άνθρωπος, κατάσταση;
Δεν υπάρχει πλέον λόγος να μπερδεύεται ο εγκέφαλος και η λογική εξ’ αιτίας όλων των εξωτερικών επιρροών, και η καρδιά μου και το σώμα μου, μπορούν να συνεχίσουν να εκφράζουν την αλήθεια τους χωρίς κανέναν ενδοιασμό, όπως πάντα.
Η καρδιά φοβάται το μυαλό και την λογική, και πολλές φορές μοιάζει φιμωμένη. Μεγάλο λάθος όποιος πιστεύει ότι η καρδιά φιμώνεται, γιατί βρίσκει την φωνή της σε άλλου είδους εκδηλώσεις.
Μιλάει μέσα από το σώμα και τις λειτουργίες του, τον καταπληκτικό μηχανισμό που πάντα βρίσκει τον τρόπο να ανακαλύπτει ενδείξεις και αποδείξεις.
Κατάλαβα ότι το μυαλό δεν έφταιγε, υπεύθυνες ήταν οι πεποιθήσεις.
Μια έντονη κρυσταλλωμένη προσωπικότητα μπουχτισμένη με προκαταλήψεις, κάθε είδους πεποιθήσεις και κρυσταλλωμένες ιδέες, μπορεί να κάνει αρκετή φασαρία για να πνίξει, ελπίζοντας να καλύψει την λεπτή και απαλή φωνή της καρδιάς. Την φωνή της εσωτερικής μας γνώσης. Πως να καλύψει όμως έναν συνεχόμενο πονοκέφαλο; Μια χρόνια κόπωση ή όποια άλλη ανεξήγητη, ενόχληση;
Ναι, μια προσωπικότητα μπορεί να θέλει να είναι ο δάσκαλος, ο γκουρού, σε όλα ή σε ελάχιστα, η γνώση όμως έρχεται από τα βάθη μας και για αυτό χρειάζεται να της κάνουμε χώρο για να μπορέσει να ακουστεί καθαρά και χωρίς παρεμβάσεις.
Το πνεύμα μας είναι επίμονο, η φωνή της εσωτερικής μας σοφίας χρειάζεται χώρο για να εκφραστεί. Και ο χώρος χρειάζεται χρόνο και αίσθηση της απλότητας, για να δημιουργηθεί μέσα μας.
Η φωνή αυτή μιλά απλά, θεραπευτικά. Ανυψώνει το ήθος, την ενέργεια και την διάθεση. Παίρνει τον χώρο και τον γεμίζει με θετικότητα, θεραπεύει και θεραπεύεται.
Η προσωπικότητα δίνει εντολές, διαταγές, τιμωρεί, επικρίνει. Σε κάνει να νοιώθεις μικρός ή μικρότερος, κάθε φορά που δεν υπακούς στο πρόγραμμά της.
Η καρδιά προτείνει χωρίς να επικρίνει.
Η προσωπικότητα διατάζει και τιμωρεί.