Περιμένω την κάθε στιγμή για να εκφράσω την ύπαρξή μου.
Αφήνω το κάθε ον ελεύθερο να εκφράσει την ιδιαιτερότητά του.
Δίνω χώρο για την δημιουργία.
Επιτρέπω την καινοτομία και την ανάπτυξη.
Είμαι μια απέραντη αγκαλιά και εξαϋλώνομαι, διαλύομαι, ενσωματώνομαι με το όλον.
Είμαι εδώ, είμαι παντού, γίνομαι ένα με τον καθέναν.
Καθώς μια ώθηση αναδύεται από μέσα μου,
μια δίνη η ενέργεια που με κατακλύζει.
Η δύναμη της δημιουργίας χύνεται και διαχέεται στο κάθε μου κύτταρο. Στην κάθε μου πράξη.
Με το κάθε μου βλέμμα εκπέμπω ζώσα ενέργεια.
Το κάθε μου άγγιγμα, προτού φτάσει, ξυπνά την ροή.
Μετουσιώνομαι σ’ενα ανθρώπινο δέντρο που στέλνει τις ρίζες του στο κέντρο της Γης.
Η κορυφή του αγγίζει τον Ουρανό και τα κλαδιά του αγκαλιάζουν το Σύμπαν.
Γίνομαι Μητέρα και τα πουλιά ευτυχούν στα καταφύγια που τους προσφέρω.
Οι άνθρωποι γίνονται όλοι παιδιά και παίζουν.
Νιώθω την υγρή ζεστασιά της γης που με φιλοξενεί και με θρέφει.
Ενώ το φως και ο αέρας με δυναμώνουν και με βοηθούν να μεγαλώσω. Πλένομαι κάτω από την βροχή και πολλές φορές, μουλιάζω.
Κατά καιρούς από την κοιλιά μου βγάζω ζωή.
Αφήνομαι στο Είμαι και απολαμβάνω το Υπάρχω, βιώνοντας στο έπακρο την Ζωή.
Δεν φοβάμαι πια να νιώθω.
Δεν χρειάζεται πια να τρέχω, για να χορέψω στους Ιερούς Χορούς της Μεθυστικής Ζωής.
Αφήνομαι ……. Δίνομαι ……. Συνυπάρχω …….
Και όποιος μ’αποδεχθεί, χάνεται μέσα στο φωτεινό μου σκοτάδι.
Γίνεται ένα με το όλον, αποσυνδέεται και αφήνεται…. να πέσει….. στην Αγκαλιά μου.